Powikłania po udarze mózgu występują u 40-96% pacjentów. Mogą pojawić się one już podczas pobytu w szpitalu, jednak niekoniecznie. Problemy mogą pojawić się również podczas opieki domowej i wiele miesięcy po udarze. Niektóre z tych powikłań są niestety groźne dla życia, zwłaszcza zatorowość płucna, zakrzepica żył głębokich czy ponowny udar.
Choroba dotyka nie tylko pacjentów, ale również ich rodziny i przyjaciół. Nowe metody rehabilitacji, odpowiednie leki i wsparcie bliskich to najlepsza forma walki z udarem.
Objawy udaru zależą od tego, jaka część mózgu została uszkodzona. Należy zwrócić uwagę na:
Bardzo ważna jest szybka reakcja i diagnoza. Wdrożenie leczenia w ciągu 90 minut od pierwszych objawów udaru daje szansę na pełne odzyskanie sprawności u jednego na czterech chorych.
Jeśli pacjent do 4,5 godziny zgłosi się do szpitala od wystąpienia pierwszych objawów udaru – ma szansę otrzymać leczenie, tzw. trombolityczne, które rozpuści skrzeplinę zamykającą naczynie i sprawi, że krew dotrze szybciej do miejsca, które jest niedotlenione. Dzięki temu pacjent jest mniej narażony na zgon i ma dużo większe szanse na odzyskanie sprawności.
Podczas oczekiwania na przyjazd karetki- chorego należy ułożyć bezpiecznie i nie podawać mu jedzenia ani picia.
W pierwszych dniach po udarze ocenia się jego skutki. Wprowadza się bierne ćwiczenia. Rodzina musi się nauczyć jak pracować z chorym, jak z nim ćwiczyć, jak może mu pomagać w nowej rzeczywistości i jak może się z nim komunikować. Odpowiednio dobrana rehabilitacja jest niezwykle istotna, gdyż realnie zwiększa szansę na ograniczenie szkód jakie wyrządził udar. Wybór techniki jest uzależniony od indywidualnych potrzeb pacjenta oraz jego problemów funkcjonalnych.
Bardzo ważna jest nie tylko praca z ciałem chorego, ale także psychoterapia indywidualna, nauka mowy u osób z afazją, rehabilitacja socjalna. Ćwiczenia logopedyczne polegają głównie na nawiązaniu kontaktu z chorym poprzez gesty, obrazki i pokazywanie przedmiotów. Pomagamy choremu poprzez utrzymywanie z nim kontaktu. Nie można zostawiać go samotnie siedzącego w kącie pokoju.
Obecnie prowadzimy projekty, które pomagają rodzinom w opiece nad osobą niesamodzielną. Jeśli potrzebujesz wsparcia– możesz wypełnić formularz zgłoszeniowy.
Comments are closed here.